تأثیر یادگیری مشارکتی بر خلاقیت و پیشرفت تحصیلی در درس علوم تجربی دانش آموزان پسر پایه پنجم ابتدایی شهرستان کوهدشت در سال تحصیلی 89-90

در دنیای پیشرفته و پیچیده امروز جامعه ما بیش از هر زمان دیگری نیازمند افراد خلاق و هوشمند است. در این رابطه نظام آموزشی و به خصوص معلمان ما وظیفه دارند با به کارگیری روش های تدریس فعال، شرایط لازم برای پرورش و ایجاد تفکر خلاق، که یکی از مولفه های توسعه هر نظام آموزشی است را فراهم آورند. پژوهش حاضر نیز به بررسی تأثیر یادگیری به شیوه مشارکتی بر روی خلاقیت(سیالی، انعطاف پذیری، اصالت، بسط) و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی در درس علوم تجربی می پردازد. این پژوهش به روش نیمه آزمایشی و با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل صورت گرفت. جامعه آماری این پژوهش، دانش آموزان پسر پایه پنجم ابتدایی شهرستان کوهدشت در سال تحصیلی 90-89 است که از آن میان 45 نفر به عنوان نمونه پژوهش لحاظ شدند. روش نمونه گیری در این پژوهش از نوع نمونه گیری تصادفی خوشه ای بوده و جهت جمع آوری داده های از آزمون خلاقیت تورنس(فرم تصویری b) و آزمون محقق ساخته پیشرفت تحصیلی استفاده شد. میانگین ضریب پایایی برای آزمون تصویری تورنس از 88/. تا 96/. و برای آزمون پیشرفت تحصیلی 77/. تا 81/. گزارش شده است. همچنین برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از t مستقل برای مقایسه دو گروه کنترل و آزمایش استفاده گردید. نتایج و یافته های این پژوهش حاکی از تأیید فرضیه های کلی پژوهش در رابطه با خلاقیت و پیشرفت تحصیلی است. همچنین در مطالعه ی مولفه های خلاقیت(سیالی، انعطاف پذیری، اصالت، بسط) به صورت جداگانه که به عنوان فرضیه های ویژه در این پژوهش تلقی شده اند، نتایج حاکی از تأثیر معنادار متغیر آزمایشی، یعنی یادگیری مشارکتی بر افزایش خلاقیت است. واژه های کلیدی: یادگیری مشارکتی، خلاقیت، پیشرفت تحصیلی، شهرستان کوهدشت